“Sadece elinin dokunabildiği mi duvardır, seni durdurandır?…”

Sen ve ben zamanın paralel akışında tam olduğumuz yerdeyiz.

Görebiliyorum, görebiliyorsun. Görünebilirin olduğu kadar görünmezleri de yıkıp geçebilmeli insan. Aramızdaki gizli anlaşmaları bir kenara bıraktığımızda sadece beden ve zihin kalıyor. Beden ile bulunduğun noktaya, zihin ile kırabildiğin tüm duvarların ötesine bekleniyorsun. Gerçek tüm çıplaklığı ile olanın olduğu şekilde aktığı tek bir düzlemde şimdi.