Tek Kişilik Dans Partisi, gündelik hayatta deneyimlenen sıkışmışlık hissinin temelinde hakiki olmama sorununun yattığı düşüncesinden yola çıkar ve dans etme eylemini özgürleştirici bir ifade alanı, kisinin aslına döndüğü bir süreç olarak ele alır. İçinde dans edilen fiziksel alan, kişisel bir hakikilik durumunun oluşturulması ve deneyimlenmesi yolunda kurgulanmıştır. Her bir katılımcı, performansıyla, alternatif bir kendilik aralığını ortaya koyar. Mekanda geçirilen zamanın tanımlı kısalığı ile deneyimin tadının katılımcının damağında kalması, böylece benzeri bir uygulamayı kendi hayatlarına taşımaları hedeflenir.